تقویم دنیا را به ضرر عربستان و قطر چیدند!

به گزارش مردم فردا،آفریقا در سطح جهانی به عنوان فقیرترین قاره جهان شناخته می‌شود و کشورهای آن گرفتار قحطی و جنگ‌های داخلی هستند و ثروت آن در طول سال‌ها غارت شده است، در حالی که از آسیا به عنوان قاره توسعه و پیشرفت یاد می‌شود و بودجه‌هایی کلان، چه به دلیل نفت و چه به دلیل پیشرفت صنعتی و جذابیت‌های گردشگری در آن در گردش است.
با این حال این موضوع به هیچ وجه در فوتبال منعکس نمی‌شود و در جام ملت‌های آفریقا شاهد رقابت شدید و سطح فوق‌العاده‌ای هستیم؛ رقابتی که در قاره آسیا با چشم نمی‌خورد.
تیم‌های آسیایی به ویژه قطر و عربستان با تمام امکانات لازم از جمله مربیان بزرگ، اردوهای تدارکاتی با بهترین شرایط و بازی‌های دوستانه قوی برای ارائه بهترین عملکرد و کسب بهترین نتایج آماده شده‌اند و مبالغ هنگفتی را نیز به فوتبال اختصاص داده‌اند.
از سوی دیگر، عکس این موضوع را در کشورهای عربی قاره آفریقا می‌بینیم؛ جایی که رویای «کوچ فوتبالی» چه به اروپا و چه به تیم‌های حاشیه خلیج فارس تقریباً بر همه بازیکنان این قاره حاکم است. همچنین ضعف بزرگی در زیرساخت‌ها، استادیوم‌ها، قابلیت‌ها و کیفیت بازیکنان و مربیان به ویژه خارجی‌ها به چشم می‌خورد.
با وجود این تفاوت بین تیم‌های آسیا و آفریقا، تیم‌های قاره آفریقا از سطح بالایی در مجامع جهانی برخوردار هستند و شاهد بودیم که چگونه تیم ملی مراکش با رسیدن به مقام چهارم جام جهانی 2022 معجزه کرد و چگونه این قاره ستاره‌هایی مانند محمد صلاح، ریاض محرز و اشرف حکیمی و ... را به بهترین باشگاه‌های اروپایی معرفی کرده است.
ما همچنین زمانی که تفاوت ارزش بازار تیم‌های هر قاره را می‌بینیم، با یک نگاه سریع متوجه می‌شویم که 10 تیم آفریقایی هستند که ارزش بازار آنها از آستانه 100 میلیون یورو فراتر رفته است اما در آسیا تنها دو تیم ژاپن و کره جنوبی در این شرایط قرار دارند.
این تفاوت به دو عامل اصلی برمی‌گردد؛ اولی استعداد ذاتی بازیکنان آفریقایی است که باعث شده در ورزشگاه‌های مختلف جهان و همچنین با تیم‌های ملی خود بدرخشند و عامل دوم نیز محدودیت است! بازیکن آفریقایی تنها فرصت خود را در فوتبال می‌یابد تا از شرایط دردناک خود خارج شود و زندگی خود و خانواده‌شان را بهبود ببخشد، در حالی که بازیکنان آسیایی به دور از فوتبال هم زندگی مجللی دارد و این رشته تنها منبع امرار معاش‌شان نیست.
این امر باعث می‌شود که تیم‌های قاره آفریقا بازیکنان زیادی را به کشورهای دیگر صادر کنند تا آنها در شرایط بسیار بهتری زندگی و بازی کنند که به نفع تیم‌های ملی کشورشان است اما کشورهای آسیایی بازیکن خارجی را وارد لیگ‌های خود می‌کنند که این موضوع فرصت بازیکنان داخلی را برای بازی کردن کاهش می‌دهد و باعث افت تیم‌های ملی می‌شود.
شاید دنیا قبلاً متوجه تفاوت بین جام ملت‌های آسیا و جام آفریقا نشده باشد، اما برگزاری همزمان آن‌ها واقعیت را برای همه روشن می‌کند. هوادار یک مسابقه از آن تورنمنت و سپس مسابقه دیگری از تورنمنت را خواهد دید و در اینجا متوجه تفاوت سطح فنی، فیزیکی و رقابتی دو تورنمنت خواهد شد؛ بنابراین برگزاری همزمان این مسابقات به هیچ وجه به سود قاره آسیا نخواهد بود!