صبح ها برخی از ما مشتاقانه از رختخواب بیرون می پریم تا روز را شروع کنیم درصورتیکه برای بعضی دیگر، بیدار شدن در صبح یک چالش اساسی به حساب می آید چراکه این افراد اغلب تا دیروقت بیدار هستند.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۰۶:۰۰
۰
به گزارش مردم فردا، بسیاری از ما می دانیم که صبح یا بعدازظهر عملکرد بهتری داریم و برنامه کاری خود را با سحر خیز بودن یا شب زنده دار بودن خودمان مطابقت می دهیم. مطالعات تحقیقاتی جدید نشان داده اند که ساعات فعالیت و استراحت ما به ویژه ساعاتی که غذا می خوریم ممکن است واقعاً بر سلامتی تأثیر بگذارد.
اکنون پژوهش ها نشان می دهد:چرخه های خواب یا بیداری با متابولیسم بدن مرتبط است و افراد شب بیدار توانایی کمتری برای استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی دارند که این امر ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی را افزایش دهد.
تیمی از محققان بین المللی از دانشگاه های راتگرز و دانشگاه ویرجینیا، گروهی متشکل از ۵۱ بزرگسال را بر اساس پاسخ هایشان به یک پرسشنامه درباره سحرخیزی و دیرخوابی بررسی کردند. همه شرکت کنندگان غیرسیگاری، عاری از بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها و بیماری های متابولیک و کم تحرک بوده و کمتر از ۶۰ دقیقه در هفته ورزش می کردند.
محققان با استفاده از تکنیک های تصویربرداری، توده و ترکیب بدن شرکت کنندگان را ارزیابی کرده و همچنین حساسیت به انسولین را آزمایش کردند.
محققان دریافتند: افراد سحرخیز نسبت به شب زنده دارها از چربی بیشتری برای انرژی استفاده می کردند. آن‌ها همچنین به انسولین حساس تر بودند و سلول هایشان از گلوکز به طور مؤثرتری استفاده کرده و قند خون را کاهش می دادند.
گفتنی است که شب بیداران نسبت به انسولین مقاوم تر بودند، به این معنی که برای کاهش سطح گلوکز خون به انسولین بیشتری نیاز داشته و به جای چربی، از کربوهیدرات‌ها به عنوان منبع انرژی استفاده می کردند و به گفته محققان مقاومت به انسولین نشان دهنده خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع ۲ است.
دکتر مالین پژوهشگر این مطالعات گفت: یک یافته کلیدی این بود که افرادی که شب بیدار بودند در واقع کمتر قادر به پاسخگویی به انسولین با ترویج جذب گلوکز به سمت ذخیره سازی بودند.
به گفته محققان، مطالعات خانوادگی نشان داده است که شب زنده داری یک صفت ارثی است و برخی از ژن های دخیل در آن شناسایی شده اند. شواهد نشان می دهند که برخی از ما پیوندهای ژنتیکی با شب زنده داری خود داریم، اگرچه این عادات خواب می تواند با افزایش سن تغییر کند. به عنوان مثال، نوجوانان تمایل دارند دیرتر از میانسالان به رختخواب روند.
دکتر مالین در پایان افزود: شاید تغییر عادت خواب سخت باشد، اما می توانیم عادات غذایی خود را تغییر دهیم. نتایج تحقیقات نشان داده است که افرادی که تا دیروقت بیدار هستند، با مصرف کمتر میوه و سبزیجات تازه و مصرف بیشتر الکل، به احتمال زیاد عادات غذایی ناسالم دارند. همچنین احتمال بیشتری داشت که کالری بیشتری در هنگام شام و به عنوان میان وعده قبل از خواب مصرف کنند.
شرح کامل این مطالعه و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Experimental Physiology Trusted Source منتشر شده است.
اکنون پژوهش ها نشان می دهد:چرخه های خواب یا بیداری با متابولیسم بدن مرتبط است و افراد شب بیدار توانایی کمتری برای استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی دارند که این امر ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی را افزایش دهد.
تیمی از محققان بین المللی از دانشگاه های راتگرز و دانشگاه ویرجینیا، گروهی متشکل از ۵۱ بزرگسال را بر اساس پاسخ هایشان به یک پرسشنامه درباره سحرخیزی و دیرخوابی بررسی کردند. همه شرکت کنندگان غیرسیگاری، عاری از بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها و بیماری های متابولیک و کم تحرک بوده و کمتر از ۶۰ دقیقه در هفته ورزش می کردند.
محققان با استفاده از تکنیک های تصویربرداری، توده و ترکیب بدن شرکت کنندگان را ارزیابی کرده و همچنین حساسیت به انسولین را آزمایش کردند.
محققان دریافتند: افراد سحرخیز نسبت به شب زنده دارها از چربی بیشتری برای انرژی استفاده می کردند. آن‌ها همچنین به انسولین حساس تر بودند و سلول هایشان از گلوکز به طور مؤثرتری استفاده کرده و قند خون را کاهش می دادند.
گفتنی است که شب بیداران نسبت به انسولین مقاوم تر بودند، به این معنی که برای کاهش سطح گلوکز خون به انسولین بیشتری نیاز داشته و به جای چربی، از کربوهیدرات‌ها به عنوان منبع انرژی استفاده می کردند و به گفته محققان مقاومت به انسولین نشان دهنده خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع ۲ است.
دکتر مالین پژوهشگر این مطالعات گفت: یک یافته کلیدی این بود که افرادی که شب بیدار بودند در واقع کمتر قادر به پاسخگویی به انسولین با ترویج جذب گلوکز به سمت ذخیره سازی بودند.
به گفته محققان، مطالعات خانوادگی نشان داده است که شب زنده داری یک صفت ارثی است و برخی از ژن های دخیل در آن شناسایی شده اند. شواهد نشان می دهند که برخی از ما پیوندهای ژنتیکی با شب زنده داری خود داریم، اگرچه این عادات خواب می تواند با افزایش سن تغییر کند. به عنوان مثال، نوجوانان تمایل دارند دیرتر از میانسالان به رختخواب روند.
دکتر مالین در پایان افزود: شاید تغییر عادت خواب سخت باشد، اما می توانیم عادات غذایی خود را تغییر دهیم. نتایج تحقیقات نشان داده است که افرادی که تا دیروقت بیدار هستند، با مصرف کمتر میوه و سبزیجات تازه و مصرف بیشتر الکل، به احتمال زیاد عادات غذایی ناسالم دارند. همچنین احتمال بیشتری داشت که کالری بیشتری در هنگام شام و به عنوان میان وعده قبل از خواب مصرف کنند.
شرح کامل این مطالعه و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Experimental Physiology Trusted Source منتشر شده است.
mardomefarda.ir/vdcep78z.jh8eei9bbj.html
منبع : سیناپرس
